Elif Esen konuşmasında, siyasetin ötesine geçen bir duyarlılıkla çocukların yaşamına dokunan deneyimlerini ve çocuk odaklı politik vizyonunu paylaştı. 

“Bir çocuk için oyun yalnızca bir eğlenme biçimi değil, hayata tutunma biçimidir” diyen Esen, oyunun güvenli bağlanmanın, duygusal gelişimin ve sosyalleşmenin temel araçlarından biri olduğuna dikkat çekti. Oyun hakkının çocukların en doğal hakkı olduğunu vurgulayan Esen, “Bugün burada oyun konuşarak aslında çocukluk hakkını, çocukların bir birey olarak kabulünü konuşuyoruz” ifadelerini kullandı.

Çocuk Hareketi’nin yalnızca çocuklar adına değil, çocuklarla birlikte çalıştığını belirten Esen, “Bugünün politikası hala masa başında, çocuklardan uzak yapılmakta. Biz bunu değiştirmek için yola çıktık. Çocuk Hareketi, çocukların aktif katılımıyla şekilleniyor. Çocuk Danışma Kurulumuz ve farklı komitelerde çocuklar söz sahibi” dedi. Oyun temelli öğrenmenin ve katılımın, Çocuk Hareketi'nin merkezinde yer aldığını vurguladı.

Esen, çocukların hak ettikleri biçimde siyasette temsil edilmesi gerektiğini vurgulayarak, Çocuk Hareketi’nin bu anlayışla partiler üstü bir sivil inisiyatif olarak kurulduğunu ifade etti. Mecliste farklı partilerden milletvekilleri ile çocuklara dair kanun teklifleri, araştırma önergeleri ve öneriler sunduklarını söyledi.

Konuşmasının sonunda kişisel bir anısını da paylaşan Esen, Kurtuluş Savaşı sırasında Gemlik’ten İstanbul’a göç eden ailesinin Haydarpaşa Garı'nda Kızılay çadırlarında kaldığını anlattı. Babaannesinin, o dönem Kızılay görevlilerinin çocuklara “ağızlarında yumurta taşıma oyunu” gibi oyunlar oynattığını aktaran Esen, “Savaşın ortasında çocuklara travmayı unutturmak için oyunu bir şefkat aracı olarak kullanmışlar. Oyun, iyileştirici gücüyle geçmişten bugüne bize yol göstermeye devam ediyor” dedi.